Zaterdag1 stapte vanmiddag met 3 punten van het veld. Of het helemaal verdiend was laat ik in het midden want een aantal keer kwam Flamingo’s goed weg, zeker in het laatste kwartier.

De jeugdige ploeg van Castricum opende de score. Een voorzet vanaf de rechterkant kon vrij ingekopt worden door de spits van Castricum. Het antwoord van Flamingo’s liet niet lang op zich wachten, Richard Rijsterborgh scoorde eveneens met een kopbal, gegeven vanaf de rechterkant.


Het was wederom Castricum wat op voorsprong kwam, een lage voorzet kon niet genoeg door Rade worden geblokt, waarna de bal achter Tufan verdween. Nog voor rust trok Flamingo’s de stand weer in evenwicht. Ruben Beentjes mocht vanaf elf meter aanleggen nadat Maurice als doorgebroken speler onderuit werd gehaald. Geel had hier minstens op zijn plaats geweest maar de jarige scheids hield de kaart op zak: 2-2.


Na rust kwam Castricum voor de derde keer op voorsprong na een razendsnelle uitval waarop Flamingo’s het antwoord schuldig bleef. Het team van Ron Weinbrecher bleek deze middag echter over flink wat veerkracht te beschikken want voor de derde keer kwam Flamingo’s terug in de wedstrijd. Maurice Gijzen (ik heb hem nog nooit zoveel keer zien koppen in één wedstrijd) kopte de bal langs de keeper van Casticum; 3-3. Niet veel later mocht Ruben Beentjes voor de tweede keer een pingel nemen en bracht Flamingo’s zo op een 4-3 voorsprong.


Het laatste kwartier kon het nog steeds alle kanten op. Kansen voor Flamingo’s maar zeker ook voor Castricum. Laatst genoemde ploeg verzuimde echter de opgelegde mogelijkheden te verzilveren waardoor Flamingo’s er met de drie punten vandoor kon gaan.